Η οστεοπόρωση είναι χρόνια πάθηση του μεταβολισμού των οστών, κατά την οποία παρατηρείται σταδιακή μείωση της πυκνότητας και ποιότητάς τους, με αποτέλεσμα αυτά με την πάροδο του χρόνου να γίνονται πιο εύθραυστα και λεπτά.

Διαφέρει από την οστεοπενία, η οποία αναφέρεται σε χαμηλή οστική μάζα που όμως δεν οδηγεί σε κατάγματα. Ωστόσο, αν δεν προληφθεί, μπορεί να εξελιχθεί σε οστεοπόρωση με την πάροδο του χρόνου.

Η οστεοπόρωση διακρίνεται σε πρωτοπαθή και δευτεροπαθή οστεοπόρωση. Στην πρωτοπαθή συνήθως έχουμε τη μετεμμηνοπαυσιακή οστεοπόρωση, η οποία συμβαίνει όταν οι γυναίκες σταματήσουν να απελευθερώνουν οιστρογόνα μετά την εμμηνόπαυση. Η δευτεροπαθής οστεοπόρωση προκύπτει από την ύπαρξη συγκεκριμένων νοσημάτων (σακχαρώδης διαβήτης, ενδοκρινικά νοσήματα, ρευματοειδής αρθρίτιδα, νοσήματα γαστρεντερικού συστήματος).

Τα συμπτώματα της οστεοπόρωσης είναι:

• Οστικός πόνος ή ευαισθησία.
• Πόνος στην πλάτη.
• Ξαφνικά κατάγματα.
• Δυσκολία ισορροπίας όταν στέκεστε ή ανεβαίνετε σκάλες.

Τα συμπιεστικά κατάγματα των σπονδύλων αποτελούν την πιο συχνή κλινική συνέπεια της οστεοπόρωσης, τα οποία συνήθως εκδηλώνονται με εντοπισμένο πόνο στην οσφύ (περιοχή της ράχης μεταξύ του θώρακα και των γλουτών ή πιο απλά η μέση), ο οποίος ενίοτε αντανακλά στα κάτω άκρα.

Αν και η πώρωση (επούλωση) των καταγμάτων της σπονδυλικής στήλης απαιτεί 4-8 εβδομάδες, ενδέχεται να προκύψουν επόμενα κατάγματα σπονδύλων, που οδηγούν σε:

• Χρόνια επώδυνα σύνδρομα.
• Κυφωτική διαμόρφωση της σπονδυλικής στήλης.
• Απώλεια ύψους.

Υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που μπορούν να συμβάλλουν στην ανάπτυξη οστεοπόρωσης και περιλαμβάνουν:

• Ηλικία (άνω των 60-65 ετών για τις γυναίκες, άνω των 70 για τους άνδρες).
• Φύλο (συχνότερη στις γυναίκες).
• Πρόωρη εμμηνόπαυση (περίπου 42 έτη).
• Ύπαρξη μέλους της οικογένειας με τη νόσο (κληρονομικότητα).
• Ύπαρξη ιατρικής πάθησης όπως η κοιλιοκάκη.
• Προβλήματα του θυρεοειδούς.
• Λήψη ορισμένων φαρμάκων (π.χ. στεροειδή ή φάρμακα χημειοθεραπείας).
• Καθιστική ζωή και η έλλειψη άσκησης.

Ένας τρόπος αντιμετώπισης της οστεοπόρωσης είναι η άσκηση. Οι έλξεις των μυών στα οστά κατά την άσκηση βοηθούν στην ενεργοποίηση των οστεοπαραγωγικών κυττάρων και ενδυναμώνουν τα οστά.

Για τους πιο ηλικιωμένους, το τακτικό βάδισμα θεωρείται μια καλή αρχή. Ωστόσο, όσο πιο τακτική είναι η άσκηση, τόσο το καλύτερο. Για ακόμα καλύτερα αποτελέσματα, θα πρέπει η άσκηση να είναι ανελλιπής, στοχεύοντας τουλάχιστον στα 30 λεπτά μέτριας άσκησης ή φυσικής δραστηριότητας πέντε φορές την εβδομάδα. H υπερβολικά έντονη άσκηση, όπως για παράδειγμα το τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων, ίσως να μην είναι καλό για τον οργανισμό.

Το ασβέστιο και η βιταμίνη D παίζουν σημαντικό ρόλο στην υγεία των οστών. Το σώμα έχει ανάγκη από επαρκείς ποσότητες βιταμίνης D ώστε να απορροφήσει το ασβέστιο από τις τροφές.

Η συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη ασβεστίου στους ενήλικες άνω των 50 ετών είναι τουλάχιστον 1.000 mg την ημέρα. Όσοι βρίσκονται πάνω από αυτήν την ηλικία θα πρέπει επίσης να προσπαθούν να λαμβάνουν επαρκείς ποσότητες βιταμίνης D καθημερινά (800 IU). Επιπλέον, οι πρωτεΐνες είναι πολύ σημαντικές για τη διατροφή και συστήνεται η πρόσληψη ενός γραμμαρίου πρωτεΐνης ανά κιλό σωματικού βάρους.

Ιδανικό Συμπλήρωμα για την καλή υγεία των οστών:

Calcium Plus 30 ταμπλέτες

Για την αξιοποίηση του ασβεστίου χρειάζεται επάρκεια βιταμίνης D και μαγνησίου, γι’ αυτό και τα τρία αυτά θρεπτικά συστατικά συνυπάρχουν στη Platinum Formula Calcium Plus.

Σχεδιασμένο για να συμβάλλει:

• στη διατήρηση της φυσιολογικής κατάστασης των οστών και των δοντιών.
• στη φυσιολογική λειτουργία των μυών.

Επιπλέον η βιταμίνη D συμβάλλει:

• Στη φυσιολογική απορρόφηση/χρησιμοποίηση του ασβεστίου και του φωσφόρου, στη διατήρηση των φυσιολογικών επιπέδων ασβεστίου στο αίμα, στη διατήρηση της φυσιολογικής κατάστασης των οστών και των δοντιών.
• Στη μείωση του κινδύνου πτώσης που συνδέεται θετικά με την ορθοστατική αστάθεια και τη μυϊκή αδυναμία. Η πτώση αποτελεί παράγοντα κινδύνου για κατάγματα μεταξύ ανδρών και γυναικών ηλικίας 60 ετών και άνω.
• Στη φυσιολογική ανάπτυξη των οστών στα παιδιά.

Συνιστάται σε:

• Άτομα με έλλειψη ασβεστίου
• Όσους έχουν αδύναμα οστά
• Παιδιά και εφήβους
• Γυναίκες στην εμμηνόπαυση
• Ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας
• Ηλικιωμένους